Ĵus finiĝis PRK, kursaro kaj kultura aranĝo okazinta nenie krom en la Reto. Dum tri tagoj de la 17a ĝis la 19a de Aprilo, PRK konektis de iliaj hejmoj 46 lernantojn, 5 instruistojn, 8 prelegantojn, 4 artistojn, kaj de 100 ĝis 150 aliajn spektantojn altiritajn de la vesperaj programoj. Kvankam iom mankis la animo de vera renkontiĝo, ili povis tamen tra siaj ekranoj lerni, kundividi, kaj ĝui Esperanton.

De la ideo…

La deir-punkto de PRK estis la aranĝo PRINTEMPAS, kiu okazadas ĉiujare de 2011 en la kastelo Greziljono en Francio. Tiu stud-periodo normale devus kunvenigi inter 30 kaj 40 homojn por intensaj kursoj konkludotaj per KER-ekzamenoj dum la tria semajno de Aprilo. La disvastiĝo de la koronaviruso kaj ĝiaj konsekvencoj — baro de la landlimoj kaj hejmizolado — ne permesis tion.

Kiam fariĝis evidente, ke PRINTEMPAS ne okazos, tuj aperis en la instruista teamo la deziro ne lasi malplenan truon post ĝia nuligo. Ni volis unue proponi alternativon al la homoj jam aliĝintaj al ĝi, kaj ankaŭ allogi pliajn homojn, kiujn certe interesus nova kurso-formo. Cetere, la kastelo Greziljono dependas de siaj enspezoj por varti kaj modernigi sin. Ni do deziris ankaŭ alporti financan subtenon, kaj kompensi la monperdon pro la pandemio. Ni decidis, ke duono de la kolektota mono estos donacita al ĝi.

Kompreneble, la ideo instrui per la Reto tute ne estas nova en la Esperanto-movado: de longa tempo ekzistas tiaj ofertoj¹. En Ins’eo mem la ideo lanĉi similan kurson ŝvebis de longe en la aero, sed ĝis nun mankis al ni volo kaj tempo konkretigi ĝin. En ĉi tiu malfeliĉa kunteksto, aperis bela ŝanco fine lanĉi ĝin.

Samtempe kun la nuligo de PRINTEMPAS do estis anoncita ties anstataŭigo per PRK.

…ĝis la konkretigo

La instruista teamo estis jam preta: Przemek Wierzbowski el Pollando, Szilva Szabolcs el Hungario, kaj ni aktivuloj de Ins’eo (Marion Quenut kaj Christophe Chazarein). Poste aldoniĝis Tim Morley el Britio. Ĉiuj homoj agnoskitaj pro iliaj sperto, kompetento, kaj profesia aliro al instruado.

PRK plejparte estis organizita de la instruista teamo mem. Por citi unu ekzemplon, la afiŝojn kaj bildojn ni ŝuldis al la talento de Przemek Wierzbowski. Surbaze de la frapfrazo “lernu en la virtuala kastelo” Przemek kreis pastiĉon de fama videoludo de la jaroj 80ajn kaj humure aludis la siglon PRK per figuro de porko. Ĉiuj iel kontribuis en la organizado, jen por krei la informilojn, jen por reklami, jen por kontakti la program-kontribuantoj, ktp.

La nombro de aliĝintoj rapide kreskis. Tiom, ke ni devis baldaŭ alvoki Tim por pliigi la teamon. Sen surprizo, la plej granda parto de la partoprenantoj estis el Francio sed venis ankaŭ homoj el aliaj landoj, kaj eĉ aliaj kontinentoj. Entute, estis reprezentitaj 14 landoj².

La kursaro fine komenciĝis kun 46 lernantoj dividitaj en 5 klasoj, de komencantoj ĝis C1. La lernantoj laboris sufiĉe intense: po 3 horojn matene kaj 2 posttagmeze.

Por la teknika flanko, ni elektis la aplikaĵon Zoom. Iom vekis nian atenton kelkaj artikoloj, kiuj aperis en la semajnoj antaŭ PRK kaj avertis pri diversaj sekurec-breĉoj en la aplikaĵo. Ni tamen ne decidis ŝanĝi nian elekton³. En la uzado Zoom ne montriĝis perfekta, sed malgraŭ kelkaj malglataĵoj ĝi ĝenerale kontentigis nin kaj la lernantojn.

La kultura programo

Por iom respeguli la vivon de esperanto-aranĝo, ni proponis vesperan kulturan programon. Diversaj invititoj afable akceptis kontribui senpage. Ĉiujn ilin ni deziras ĉi tie danki: Peter Baláž, Maria Leonor Fernandes Pacheco, Gijom, Xavier Godivier, Inicialoj DC, JoMo, Kjara, Katalin Kovats, Michael Boris Mandirolla, Francesco Maurelli, Tim Morley kaj Nicola Ruggiero⁴.

Tiujn vesperajn programojn ni volis tute malfermitaj al ĉiuj, tiel ke ni anoncis ilin en la sociaj retoj. Malfacilas precize taksi la nombron de homoj, kiun altiris la vesperaj programoj, ĉar ni ne havas aliron al la registritaj statistikoj. Ĉe la kulmina momento samtempe ĉeestis 75 personoj en la virtuala ĉambro, sed konstante envenadis kaj foriradis homoj. Oni probable ne supertaksus la aferon dirante, ke 200 diversaj personoj spektis parton de la programo dum tiuj 3 tagoj⁵.

La sekvo

Post la fino de PRK, venis la momento kolekti la opiniojn de la partoprenintoj. Legante la ĝenerale tre pozitivajn retrokuplojn, oni povas aprezi ne nur la sukceson sed la estontecon de tia aranĝo.

Al la peto “bonvolu taksi vian ĝeneralan opinion pri la kurso”, 80% de la lernantoj atribuis la plej altan noton⁶. Kelkaj pricizigis:

“Mi ege ŝatis tiun retan kurson.”
“Tiu alternativa formo plaĉis al mi: ne tro longa, efika kaj en agrabla etoso.”
“Mi tre ŝatis la kurson kaj la kuneston kun samideanoj de diversaj landoj.”
“Tio estis mia unua vera Eo-kurso (antaŭe mi memlernadis), kaj mi ĝuegis ĝin!”
“Mi nur volas danki vin, pro la profesia kurso.”
“Dankon kaj gratulon!”

Demandite ĉu ili volus ankoraŭ partopreni similan kurson, 90% respondis “jes” aŭ “probable jes”⁷.

“Tia lerno-maniero per distanca komunikado perfekte taŭgas al mi.”
“Se tio okazus ankoraŭ per la Reto, tio interesus min ĉar estas tre oportune ne vojaĝi.”
“[…] eble indas organizi ĝin de tempo al tempo eĉ post la epidemio? Estas klare, ke lernantoj volas partopreni en kursoj kaj ne nur lerni la lingvon per Duolingo, ktp.”
“Mi ŝatus daŭrigi […].”

Tiuj reagoj konfirmas tion, kion jam sentis pluraj el ni antaŭ la fino de la kursaro: PRK kaj similaj retaj aranĝoj⁸ iel signos turnopunkton al la aplikado de retaj komunikiloj por Esperanto. Tio kompreneble estas ĝenerala tendenco en la mondo: estas klare al ĉiuj, ke ĉi tiu pandemio lasos spurojn en nia maniero labori kaj lerni.

Kompreneble, komputiloj kaj elektraj dratoj ne sufiĉas por konekti homojn. Citante ankoraŭ alian lernanton, virtualaj aranĝoj “ne tute povas anstataŭigi veran surlokan kurson. Mankas kafo, interrilatoj.” Sed estas klare, ke la nuna situacio instigas nin ekuzi novan kampon en Esperanto-instruado — kiun ni intencas daŭre plugi. La koronaviruso pasos, sed PRK revenos!

---

Post-alskribo: danke al siaj partoprenintoj, PRK kolektis por la Kultur-Domo de Esperanto (la societo administranta la kastelon Greziljono) 2 985€. Dankon al ĉiuj! Via mono helpos varti la kastelon kaj plu modernigi ĝin.

1. La plej konataj probable estas la kurso de Marta Majerczak (Jagelona Universitato), kaj la trejnado RITE de Katalin Kovats por Esperanto-instruistoj. [↩]
2. Afganio, Britio, Danio, Francio, Hispanio, Hungario, Irlando, Israelo, Kanado, Nederlando, Paragvajo, Pollando, Svislando kaj Usono. [↩]
3. Por eviti problemojn, ni tamen starigis pasvorton dum la vesperaj programoj. [↩]
4. La programo de la kulturaj vesperoj estas disponebla tie. Ĝi estis parte registrita kaj baldaŭ spekteblos en la Reto por tiuj, kiuj ĝin maltrafis aŭ volas revidi. [↩]
5. Menciindas, ke samtempe kun PRK okazis la virtuala irana kongreso. [↩]
6. La demandaro proponis elekti noton de 0 ĝis 5. El la tridek unu respondintoj, dudek kvar elektis “5”, ses elektis “4” kaj unu elektis “3”. [↩]
7. “Jes” = 16 respondoj; “probable jes” = 12 respondoj; “eble, tio dependas” = 3 respondoj. [↩]
8. Ni menciu la iranan kongreson, kiu okazis samtempe kiel PRK. [↩]